روغن کدو /rowqan-e kado/

شکل دارويي: روغن

موارد مصرف: حرارت و يبوست دماغ، تشنج و سرفه حار، جهت نرم کردن صلابات

توضيحات:

روغن کدو داراي طبيعت سرد و تر و مُرطّب بدن و دماغ و رافع يبوست آن و مُنوّم و جهت ماليخوليا (غم و سودازدگي) و بي‌خوابي (سهر) مفرط و تشنج يابس و درد گوش حار و سرفه حار و دق و تليين صلابات شربا و سعوطا و قطورا و تمريخا نافع‏ است.

افزايش بيش از حد دو کيفيت گرمي و خشکي باعث از بين رفتن رطوبات طبيعي بافت‌ها و ايجاد خشکي مي‌شود که در هر عضوي مي‌تواند عملکرد آن عضو را مختل کند. براي مثال، کم شدن رطوبت در دِماغ منجر به بي‌خوابي و در عضلات باعث کشيدگي و اسپاسم (تشنج) مي‌شود. گرمي و خشکي بيش از حد دماغ باعث اختلال در فکر و خيال و ايجاد هذيان و غم مي‌گردد. در تمام اين موارد روغن کدو با خاصيت ترطيب بدن و دماغ مي‌تواند عارضه را برطرف کند. اين دارو از بهترين مرطبات جهت پوست و رفع بيماري‌هاي پوستي است.

اجزاء فراورده: آب کدو، روغن کنجد

آثار دارو از ديد طب سنتي: مبرد، مرطب، مسکن حرارت، ملين

مزاج کلي دارو: معتدل مايل به رطوبت

منع مصرف: از استعمال روغن بر روي زخم‌هاي باز و عفوني خودداري شود. دور از دسترس اطفال نگه‌داري شود.

عوارض جانبي: گزارشي موجود نيست. اما به دليل احتمال بروز حساسيت پوست به نور در افراد حساس، موضع روغن‌مالي شده نبايد در معرض نور مستقيم آفتاب قرار گيرد.

دستور مصرف: طبق دستور پزشک با ماساژ ملايم، روي موضع مورد نظر ماليده شود (فقط براي مصارف خارجي).

تداخلات دارويي: تاکنون گزارش نشده است.

مصرف در حاملگي و شيردهي: در بارداري به توصيه پزشک بلامانع است.

منابع:

1. عقيلي خراساني، مخزن الادويه، تهران: انتشارات باورداران، 2001
2. ابن سينا، قانون في الطب، بيروت: انتشارات العلامي، 2005
3. American Herbal Products Association's Botanical Safety Handbook-CRC Press (2013)
4. PDR 2008